In het Spaanse Pamplona staat van 26 augustus tot en met 1 september het Europees kampioenschap inline-skaten op het programma. Een vooruitblik met Nederlands kampioen Rémon Kwant.

Hoe gaat het op dit moment met je?

“Goed. Na het WK heb ik een weekje rustig aan gedaan en ben ik er even tussenuit geweest. Daar was ik aan toe, omdat ik de afgelopen maanden naast mijn sport druk was met het afronden van mijn bacheloropleiding. Vervolgens had ik nog vijf weken voorbereidingstijd richting het EK en dat is meer dan genoeg. Na mijn korte pauze heb ik de draad weer opgepakt en hard getraind. De komende twee weken wil ik de puntjes op de i zetten. Ik ben fit, het gaat lekker, dus ik heb geen reden tot klagen.”

Een maand geleden deed je mee aan het WK. Hoe kijk je daarop terug?

“Op basis van mijn resultaten tijdens het NK mocht ik daar twee dagen van start. Ik was fit en reed hard in trainingen. Ik hoorde iedereen klagen over de kwaliteit van de baan, maar ik dacht: gewoon de knop om en gaan. Op de dag dat ik in actie kwam, zag ik tijdens het inrijden dat anderen naar hun wielen keken en af en toe weggleden. Ik had daar ook last van. Het zag er echt niet uit hoe iedereen die dag rondreed. We waren allemaal ontzettend traag. Het werd een dag om snel te vergeten, want ik ging onderuit en behaalde geen resultaat. De volgende dag was de baan wel weer goed, maar had ik nog te veel last van mijn val. Op de 1000 meter kon ik maar met één been afzetten, waardoor ik een topresultaat kon vergeten. Mijn WK was daardoor al snel voorbij. Dat gaf wel even een rotgevoel. Ondanks dat ik er niet de hele winter hard voor had getraind, had ik wel een resultaat in mijn hoofd waarvoor ik naar Spanje was gekomen. Dat zat er door verschillende omstandigheden niet in.”

Hoe frustrerend is het dat je hard had getraind, je fit was, maar dat de organisatie een soort proeftuin maakte van het WK door het op het strand te organiseren en de omstandigheden daardoor niet topsportwaardig waren?

“Het is een hartstikke mooi idee om een wedstrijd te organiseren aan de rand van de zee bij een grote Europese stad. Op die manier breng je de sport wel naar de mensen, maar ik weet niet of een WK het juiste toernooi is om zoiets te testen.”

Heb je na het WK nog last gehad van je valpartij?

“Ik heb nog een poosje last gehad van mijn knie, maar er was niets kapot. In trainingen en wedstrijden heb ik geen beperkingen. Alleen bij bepaalde bewegingen voel ik het nog weleens.”

Je bent momenteel druk in voorbereiding op het laatste grote toernooi van het jaar: het Europees kampioenschap in Pamplona, dat van 26 augustus tot en met 1 september plaatsvindt. Wat zijn jouw verwachtingen?

“Sinds ik klaar ben met mijn opleiding heb ik extra tijd om te trainen en te rusten. Ik rondde mijn rechtenstudie vlak voor het WK af, dus daar had ik er nog niet zo veel profijt van. Inmiddels zijn we weer een paar weken verder en hoop ik in een nog betere vorm aan de start te staan bij het EK. Een voordeel van een Europees toernooi is dat de absolute toplanden als Colombia en Zuid-Korea er niet zijn. Toch zal het niveau ook daar hoog zijn. Europa heeft ook een aantal hele goede sprinters. Ik hoop dat ik mezelf kan verbazen en een stap kan zetten. Ik heb er heel veel zin in.”

Hoe zou je jezelf verbazen?

“Bij de junioren heb ik weleens een medaille gehaald op een EK. Bij de senioren tot nu toe alleen op de aflossing. Ik ben tot op het bot gemotiveerd om een medaille te winnen. Het wordt lastig, maar het is niet onmogelijk. Ik leg de lat graag hoog.”